Akhirnya saya melangkah juga ke alam 2011, iaitu tahun yg mmberi byk cbaran & dugaan yg bkal diterima secara rela mahupun tidak, kene gk hadapi... haizz... x sangka pulak saya dah 15 tahun.. selama 2 minggu pertama di hostel seakan-akan 1 bulan, mungkin sebab dah biasa dgn keadaan dan situasi penjara apbt. Kerenah banduan2 form 1 smemangnya tidak kene ngan umurnya yg dah 14 tahun tu, mklumlah childish, nerdy2, saya sendiri pun dulu sama gak kn?, Cuma saya x sedar diri je. 2011 merupakan tahun yg saya perlu ambil seius kerana saya perlu hadapi PMR (Pembimbingan Manusia Rosak). Memori yang termaktub di dalam buah fikiran pada 2 minggu pertama adalah:
Junior
saya diperkenalkan dgn budak2 form 1 dan diberikan mcm2 nickname... =.=" Antaranya Sean, Pagek, Burger dan seumpamanya...
Bebas!
banduan2 apbt diberi kebebasan utk beriadah bersama2 penghuni yg lain.. so, saya ambil kesempatan utk bermain takraw bersama rakan2 yg lain, tapi x terer pn, tengok org main lagi seronok dan menghiburkan.
Pen biru dan karbon
saya sudah menghabiskan separuh dakwat pen biru dan karbon yg digunakan utk diserapkan di dalam kertas kerajang dan buku utk membentuk huruf2 yg disusun utk membentuk sebuah perkataan dan lama kelamaan terbentuklah ayat...
Homework
awal2 tahun lagi saya dan rakan2 yg lain dah diberikan dgn homework yg bertimbun dan boleh dikumpulkan utk membentuk sebuah gunung yg sederhana tinggi. Nak xnak perlu juga disiapkan. Aduh, pening lalat dibuatnya utk siapkan homework2 nih, dah la saya selalu siapkan homework last minute bak kata pepatah 'bagai kucing hendak terberak, baru hendak menggali lubang'
aq suke ngok ayat ko yg psl takraw ue..huhuh
ReplyDeleteko bleh jdi star ag..
nti aq ajo..